Sessizlik gürültüdür aslında.Kimine göre imkansız,kimine göre içinden çıkılmaz,çıkılamaz derin bir kuyudur.Gördüğün sadece çok uzakta kalan,gün ışığıdır.Duyduğunsa sessizlik;Sessiz,belki de kendini en çok yargılayandır ya da yaralayan.Belki... En çok yalan söyleyen,en çok bekleyendir kimbilir.Ne söylenirse söylensin,en çok kendiyle konuşandır..koşmak belki de en güzelidir.
Bu kentin rüzgarını seviyorum en çok,gün doğmadan çıktığım yollarını.Henüz fırından yeni çıkmış gevreğini seviyorum.İnsanların işlerine koşuşturmalarını seyrediyorum,bir telaş ki sorma gitsin...Hoşuma gidiyor.Tek başıma gülümsüyorum...
Ne yapmalıyım,beynimde bir resmin renklerini düşünüyorum önce.Bugün hangi renkteyim ki?
6 yorum:
Çok güzel ve etkileyici..
Siz bir renk uzmanısınız,ama bence
bugün kırmızısınız :)
Sevgilerimle.
:) beğenmene sevindim kasımpatı..
Gülgün,Hiç yorum yapmadan, sayfanı seyire dalmak çok güzel...
Sevgiyle kal...
haklısın:
sessizlik gürültülüdür..
kafanda, başıboş kalmış cümleler
durmaz o anda; akar birbiri ardına, gürül gürül..
Bugün hangi renkteyim ki?
,
bunu sevdim
evet hepimizin bir rengi var,zaman zaman değişse de.öz de sabit kalan bir şeyler var zannımca:)
Yorum Gönder