11/27/2008

gün

Sanırım,bir rüyanın içerisinde kaybolduk.Bu rüya ne o uzakta ki beyaz deniz feneri ile,ne de sıcak bir yaz akşamı,bahçemizde sana yaptığım,orta şekerli Türk kahvesiyle ilgili.Bu başka bir rüya..nefes nefese kaldığımız,kovaladıkça bizden kaçanlarla dolu bir rüya.
Düşündüğümüz o resmi boyayacağım bir gün...bu rüyadan uyanınca..
Karanlık bir günde karanlık düşüncelerim başımda yine...Kopuk ama bir o kadar da hızlı,yetişemiyorum..Benden hiçbir şey beklemeyin diyorum.Ben yokum ama geleceğim,güneşle beraber...Biliyorum bir kaç saat sonra bitecek bu karanlık.
Genç bir kızken geceleri severdim ben.Gece demek şiir demekti,resim,müzik demekti...günde onaltı saat çalıştığım,küçük bir sahil kasabasının,küçük bir pansiyonunda bile geceleri özlerdim.Gece demek huzur demekti,sessizlik herşeyden öte ben demekti...Ne değişti??
Geceleri sevmiyorum,gün ışığı olmalı ..
Bunu da böyle yaz..Bir yaşam geçti buralardan,bu bahçe ne çiçekler gördü..Görecek de...Belki başka baharlara.Biliyorum bu rüya,bizi yok eden bu kabus bitecek..Güneşe uyanacağız birlikte.

3 yorum:

Zeugma dedi ki...

Yazmak böyle bir şey..Bazen sanki bir dürtü olur duramazsın,çıkması lazım içinden o kelimelerin.Bir sanatçının ruhundan maharetli ellerine akarak daha da başka bir hayat bulması lazım..
Harika yazmışsın Gülgüncüğüm..
Gecenin bu saatinde hayranlık duyarak okudum.
Ve ben hala geceleri çok sevmekteyim :)
Sevgilerimle ..

sufi dedi ki...

Geceleri sevenlerden geceleri sevenlere selam olsun...Gün ışığıyla dallardaki ve çiçeklerdeki kıpırtıları, kuşlardaki cıvıltıları sevenlere de selam olsun.Kalemleriyle herşeyi yazıya dökenlere de...Sevgiler.

ELİF dedi ki...

Güneşe uyanacağız birlikte.

güneş hep çevrende ,cümlelerinde olsun..
yüregıne saglık..