Git

"Agla bana istersen...ya da aglama bu hic bir seyi degistirmeyecek..artik hissedemiyorken bir sey gitmeliyim...bu krizi atlatirsam gidemem ..."
sonra ki söylediklerini duymadim..zorla git diyebildim.yutkunamadim..bana düsen zaten acik olan kapidan bir an önce cikmak..ciktim basamaklari saydim inerken, saydim ki düsüncelerime karsi koyamayip indigim basamaklari cikmayayim...11, 12...basardim
Her zaman bir umut, heyecan ve tutkuyla girdigim, kocaman demir kapinin önünde durdum.Her zaman dikkatimi ceken sokak kapisinin üzerinde asili pirinc tabelaya bakmadim. insanin ayaklarina söz gecirmekte bu kadar zorlanabilecegini düsünmemistim hic. bunu da ögrendim ..Evet ..tabii..yaaa.. bitmesi gerek ...evet hakli... zaten uzunca bir süredir o yok ki..nasil da görmek istemedigini görmüyor insan !
Apartmanin önünde ki parktan gectim..cocuklar herzaman ki gibi.. oyundalar..ne güzel hic bir seyin farkinda degiller, yasamda onlari neler bekleyebilecegine dair en ufak bir fikirleri yok...
ah!cocuklugum ne kadar mutluydum cocukken.kosulsuz sartsiz sevilirdim, korunurdum, karnim doyardi baska bir alternatif yoktu o zamanlar.her türlü kaygidan uzakta mutlu bir köyde yasardim.hayat hep böyle sürüp gidecekti.büyüyecektim tabii okula gitmek yerine isime gidecektim... istedigim kadar cikolata yiyip gazoz icecektim.Ha bir de bir sevgilim olacakti tabii..ama evlenmeyecektim.nasil olduysa evliligin kötü bir sey oldugunu düsünmüstüm.. Biliyorum balkondan bakiyor bana.arkama bakmiyorum ..bakmiyorum..bakmiyacagim.
her canli dogar, yasar, büyür ve ölür...