7/17/2008

Sevmek/Sali

Sevmek;
Hayatı anlamanın temel taşı.
Yokoluş duygusunun acılı serüveni.
Yüklemek ilkel bir kayığa birikimlerinden arındırdıklarını,
seyretmek bir başına kıyıda.Acılı,yaratıcı yalnızlıklarda gideni.
Ağlamak gideni seyrettiğin deniz kadar gözlerinde.

Sevmek;ağulu çiçek.Taşıdığını anlatamamanın bedeli.
Koyu grilerde biribirine benzeyen her şey.
Yapay mutluluk sunar bir gece sabaha kadar.

Gün ışır, geride kaçtığın kalır.
Mutsuzsun.
Geriye döner bakarsın aradığını,çok zaman yoktur düşlediğin.
Şimdi tek başına acındasın.
Tüm özlemlerin yaşama dair olmadığını anlar,
kızıl bir ışıkta yok olup gitmek istersin.
Oysa ne ışık ne gitmek vardır.Kalırsın olduğunca.Sahte yaşamdasın.
Bir de korkuların gitmeyendir.

Dolu bir kadında doğan çocuk olacaksın umudu,yaşatır insanı
yeni bir gelecek kadar.

Sular belirsizlikte ve vadi beklemededir.Yokluğun kuruluğu dumansız
öykülerdedir.ıssız dağların bulut suları gözlerinden akandır.

Hiç yorum yok: