Utanmak/Attila İlhan

su korkusuna ugradigim geceler
yildizsiz geceler
İssiz bir ova isligiyla kulaklarima dolan
artik ne bir tek satir yaziyorum
ne bir tek satir okuyorum
herhangi bir kitaptan

gözlerim sonuna kadar karanliga acilmis
bir deniz feneri inat ve caliskanligiyla durup durup
kirik sakalli bir dag köylüsüne bakiyorum
damarlari dügümlü kuvayi milliyeci ellerine
ve göz kapaklarinin arkasindan
bir yeralti nehri gibi gizli gizli akan
devler yorgunluguna

utaniyorum...

Attila İlhan