7/06/2008

Bir Şiir Yazılırken/Edip Cansever

-4-
Görmediginiz bir yani da yasamin
onun dile gecme tutkusu.

senden mi baslasam_ bilmem ki_ dumanindan mi yanik otlarin
sonbaharin kenarindaki
bir ciglik gibi gelisirken gün_yazmali gecikmeden_
yorgun ve özür dileyerek bitecek cünkü.

olganüstü bir cakil_cam kasenin icinde_
bütün bicimlerle uyumlu_yumusak, dingin_
yontucu olsam cakilla baslardim ise ben
büyütmek icin yalinligi_ve abartmak icin_

koyuyor sözcüklerini önüme
bir sokak feneri_yanmakta olan güpegündüz_
ve söylenip duruyor bos arsada bir kadin
ev yikildi eylül yok.

olmadi, olmayacak da
iste..kirik taslar gibi bir anlatim!
üstelik teker teker düsüyorlar yere, kayboluyorlar.

gün alismadi bana
geri verdim sözcüklerini caresiz
cok yalanciyim bugün, onlar da.

Hiç yorum yok: