-................
"Bekleyislerim benim"...yüreklerinde ki arsizliklari gizleyen ürkek ve tedirgin bekleyislerim.bildim bileli benimledirler.kimileyin umut olurlar,bir serinlik doldururlar icimi bir hafiflik,türkü tadindadir yasam Kimileyin karanlik ve bungun agir bir yük gibi otururlar yüregime.gidecegi raylar bitmis,bozkirin ortasinda kalakalmis kara trenin cigligini duyarim bir tek.bekleyislerim benim,nice arsizligimin utangac dile gelisleri.
nedensiz ve amacsiz görünseler de,bilirim beynimin kivrimlarindan birinde gizli,yüce istemlerin sözcülügünü yaparlar.ben onlari tanimam,baskalari da...
defteri kapatti,kalem hala elinde.düsünceli bakislari merdivenlere döndü.Senelerdir oturdugu bu garip yer,o an oldukca anlamsizlasti.evet oldukca anlamsizdi ve bunu son zamanlar da epey duyumsamaya baslamisti.buna karsin hala bu köhne,bu yipranmis,bu garip yere her gün gelip oturuyordu.Yalnizdi,ve hep yipranmis merdivenleri ucarcasina inecek birisini bekliyormus gibi merdivenlere bakardi.eskimis basamaklardan inen ayaklarin bekledigi insan olup olmadigini düsünürdü.Oysa bekledigi insan oraya gelemezdi ki;o kendisinin ulasamadigi yerlere giderdi hep,uzaklara yani.Uzaklar gizem dolu.bir türlü ulasilmayan
sesini ilk duydugum günü animsiyorum.sen gizemdin,süpriz bir armagan,cok parcali bir bulmaca.bulmacanin parcalari hala eksik biliyor musun?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder