Kalbim!
Sen yoksun.
Sen tökezleyen bir sarkisin
köpüre köpüre akan
aciyla ve hüzünle beslsnsn
bir irmaksin.
aksam
yankilanirke kasaba
canlarin ve koyunlarin
mezarlarin
tozlu kasabasinda
cocuklar aglardi
dünya az renkli ve tebesirden
bir resim kadar tozlu ve müphemdi
ask müphemdi
sen
sessiz bir kinle sehri gözlüyorsun
kisik bir hüzünle camlarin arkasinda
aska ve merhamete hazirsin
sefkate ve nefrete ve
aci cekmeye o uzak yollarda.
bir kuleden seyrettigin sehri
yani bir sehvet balkonundan
kimse bilmiyor
gecit yok sarkisina askin
...
Ataol Behramoglu
Sen yoksun.
Sen tökezleyen bir sarkisin
köpüre köpüre akan
aciyla ve hüzünle beslsnsn
bir irmaksin.
aksam
yankilanirke kasaba
canlarin ve koyunlarin
mezarlarin
tozlu kasabasinda
cocuklar aglardi
dünya az renkli ve tebesirden
bir resim kadar tozlu ve müphemdi
ask müphemdi
sen
sessiz bir kinle sehri gözlüyorsun
kisik bir hüzünle camlarin arkasinda
aska ve merhamete hazirsin
sefkate ve nefrete ve
aci cekmeye o uzak yollarda.
bir kuleden seyrettigin sehri
yani bir sehvet balkonundan
kimse bilmiyor
gecit yok sarkisina askin
...
Ataol Behramoglu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder